The Witches (جادوگرها)
خلاصه داستان:
پسرک نوجوانی پس از مرگ پدر و مادرش به مادربزرگش سپرده می‌شود و او هم پسرک را برای دوری از جادوگرها، به منطقه‌ای نزدیک دریا می‌برد که از قضا محل یک گردهمایی بزرگ جادوگرها است و ...
بازیگران:
تصاویر فیلم:
خلاصه نظر منتقدان:
جوردن روپ – The Film Stage ( امتیاز ۷.۵ از ۱۰ )
« جادوگرها »ی جدید با یک موسیقی متن بسیار شنیدنی از « آلان سیلوستری » که در تمام مکان‌های ممکن به اوج خود می‌رسد و همچنین نقش‌آفرینی بسیار سطح بالای « آن هاتاوی » توانسته تا یک فیلم خانوادگی مناسب باشد.
آلونسو دورالده – The Wrap ( امتیاز ۶.۵ از ۱۰ )
این فیلم کمدی ترسناک می‌تواند که وحشت‌زدگی کافی را به هالووین شما بیاورد.
ریچارد روپر – Chicago Sun-Times ( امتیاز ۵ از ۱۰ )
جلوه‌های ویژه‌ی این فیلم دست اول اند و نقش‌آفرینی‌ها هم علی‌رغم اغراق‌هایشان همچنان سرگرم‌کننده، اما « جادوگرها » بیش از حد برای مخاطبان جوان آزرده‌کننده است.
نقد و بررسی فیلم به قلم James Berardinelli (جیمز براردینِلی)
نشریه reelviews
نمره 5 از 10
روزی روزگاری وجود داشت که در آن « رابرت زمکیس » کارگردانی خلاق و دارای دید خاص خودش بود. کارنامه‌ی اولیه و ابتدایی‌تر او شامل آثاری کلاسیک و به‌یادماندنی است؛ «بازگشت به آینده» (Back to the Future)، « فارست گامپ » ( Forrest Gump )، « قطار سریع‌السیر قطبی » ( The Polar Express ). اما از آن زمان « زمکیس » سقوط بدی را تجربه کرده است و در حالی که فیلم سال ۲۰۱۵ او یعنی « قدم زدن » ( The Walk ) نشانه‌هایی از آن « زمکیس » قدیم را به ما نشان می‌داد اما قسمت زیادی از آثار اخیر او سوال‌هایی را درباره‌ی این موضوع برانگیخته است که آیا چشمه‌ی هنری او خشکیده است یا نه. « جادوگران » قرار نیست جواب خاصی به این سوال بدهد. « جادوگرها » یک بازسازی متوسط و ملالت بار است از فیلم سال ۱۹۹۰ که اقتباسی از رمان « روآلد دال » بود. این فیلم چیز خیلی زیادی را به نسبت فیلم اول به مخاطب عرضه نمی‌کند که فکر کنیم وجود آن ضروری بوده است. این فیلم همان داستان یکسان است که با جلوه‌های ویژه‌ی بهتر و بازیگرانی متفاوت عرضه شده است. علی‌رغم علاقه‌ی زیادی که به نسخه‌ی آقای « روگ » داشتم اما امیدوار بودم که « زمکیس » بتواند آن را بهتر بکند، چیزی که او نشان داد تواناییش را ندارد.
منصفانه بخواهم بگویم باید اعتراف کنم که « زمکیس » آن جنبه‌ای از نسخه‌ی ۱۹۹۰ این فیلم را که باعث شد کارگردان آن اثر به آن ضربه بزند، بهبود داده است. جنبه‌های زیادی از فیلم اولی بودند که رمان‌نویس اثر با آن‌ها مشکل داشت اما بزرگ‌ترین مشکل وی با نحوه‌ی تغییر پایان‌بندی اثر بود. برای این نسخه‌ی سال ۲۰۲۰ بسیاری از جنبه‌های داستان و پیش‌زمینه‌ی آن بهتر شده اند ( که زمان و موقعیت اثر هم از انگلستان ۱۹۸۴ به آلابامای سال ۱۹۶۸ تغییر کرده است ) اما پایان‌بندی اثر همچنان به پایان‌بندی کتاب وفادار است. خط داستانی اصلی اثر تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است و همچنان یک راوی مستقیم دارد ( کریس راک راوی اثر است که البته ما هیچ‌وقت وی را نمی‌بینیم ) تا بتواند ما را در حد نیاز در مسیر داستان قرار بدهد.
شخصیت اصلی یک پسر جوان به اسم « لوک » ( جازیر برونو ) است که در پی مرگ پدر و مادرش در یک تصادف ماشین با مادربزرگش ( اوکتاویا اسپنسر ) زندگی می‌کند. مادربزرگ داستان ما باورهای قدیمی دارد و به وی یاد می‌دهد که « جادوگرها واقعا وجود دارند ». او حتی حقیقت‌های واضح و برجسته‌ای را هم درباره‌ی آن‌ها به وی می‌گوید، حقیقت‌هایی مثل اینکه جادوگرها در حقیقت شیاطینی در ظاهری مخفی اند، آن‌ها را می‌توان از یک سری ویژگی‌ها و بدشکلی‌های ظاهری واضح تشخیص داد و در نهایت هم اینکه آن‌ها از بچه‌ها متنفر اند. مامان‌بزرگ سابقه‌ی طولانی و درازمدتی با جادوگرها دارد – او و یکی از دوستانش در بچگی از سوی آن‌ها مورد تعقیب قرار گرفته بودند – و او باور دارد که جادوگرها ممکن است باز هم به دنبال او باشند. پس او نوه‌ش را برداشته و با هم به کنار یک منطقه‌ی مسکونی در نزدیکی دریا می‌روند تا آب‌ها کمی از آسیاب بیفتند. متاسفانه اما قضیه اینگونه از آب در می‌آید که این هتل منطقه‌ای تفریحی برای جادوگرها است که تحت نظارت جادوگر اعظم و بزرگ ( با بازی آنا هاتاوی ) قرار دارد. در این دورهمی، جادوگر بزرگ و اعظم اعلام می‌کند که برنامه‌ی جدیدی دارد تا همه‌ی بچه‌ها را به موش تبدیل کنند ( بچه‌هایی که سپس به وسیله‌ی افراد بالغی که اطلاعی از این موضوع ندارد کشته خواهند شد). « لوک » نقشه‌ی آن‌ها را می‌شنود اما او پیدا شده و تحت قدرت‌های تبدیل‌گری جادوگر اعظم قرار می‌گیرد.
« جادوگرها » هم درست مثل تعداد زیادی از فیلم‌های دیگری که بازسازی‌شان غیرضروری است، هیچ کاری برای توجیه وجود داشتنش نمی‌کند. فیلم یک بازسازی در طراحی است و آن هم بیشتر برای کسانی که در برابر تماشای هر چیزی که « جدید » نباشد مقاومت می‌کنند.
مترجم: امید بصری
دیدگاه بگذارید