جومانجی: سطح بعدی (Jumanji: The Next Level)

کارگردان: Jake Kasdan (جیک کاسدن)
نویسنده: Jake Kasdan (جیک کاسدن),
7.0
58
0.69

خلاصه داستان:

داستان فیلم جومانجی 2 اینگونه تمام شد که این چهار دوست بالاخره توانستند بازی ویدیویی جومانجی را نابود کنند تا دیگر کسی در دنیای جنگی آن گیر نیفتد. اما قطعا این نمی‌تواند پایانی بر جومانجی باشد. بر اساس تریلر فیلم جومانجی 3، مشاهده می‌کنیم که اسپنسر بازی ج


تصاویر فیلم:

خلاصه نظر منتقدان:

The Wrap ( امتیاز ۷.۹ از ۱۰ )

مهم‌ترین نکته درباره‌ی فیلم سرگرم‌کنندگی آن است. شاید خطوط داستانیش را با منطقی‌ترین حالات پیگیری نکند و شاید هم اکشن را از پایه و اساس مجددا پایه‌گذاری نکند اما همچنین یک دنباله‌ی بلاک‌باستری لذت‌بخش است که سعی می‌کند ایده‌ی اصلی اثر را با چند خرده ایده‌ی جدید ترکیب بکند در حالی که فضا را برای آثار بعدی هم فراهم می‌کند.

جنا بوش – IGN ( امتیاز ۷.۵ از ۱۰ )

« جومانجی: سطح بعدی » یک بمب است. به جای اتکا بر روی فرمول جواب‌داده‌ی نسخه‌ی اول، ما در این فیلم می‌توانیم که کودکان و بزرگسالانی که این بازی را انجام می‌دهند بشناسیم. همچنان لحظات احمقانه‌ای وجود دارد اما فیلم دل بزرگی در خود جای داده است.

Entertainment Weekly ( امتیاز ۷.۵ از ۱۰ )

حتی اگر « جومانجی: سطح بعدی » نتواند بهترین عنوان تاریخ این فرنچایز باشد اما باز هم نشان می‌دهد که این سری همچنان چیزی برای عرضه دارد.

پیتر دبروژ – Variety ( امتیاز ۷ از ۱۰ )

بلاک‌باسترهایی که بر اساس تاثیرات موقت رویدادها ساخته می‌شوند معمولا در ادامه‌ی مسیر به بیراهه می‌روند اما « جومانجی: سطح بعدی » چندین ایده‌ی خلاقانه داشته است تا بتواند همه چیز را تازه و جدید نگه دارد.

برایان لوری – CNN ( امتیاز ۷ از ۱۰ )

به نظر می‌ٰسد که آواتارهای اصلی – دوین جانسون، کوین هارت، کارن گیلان و جک بلک – دوران خیلی خوبی را در میانه‌ی این همه حماقت مسری اثر سپری می‌کنند.

کیتی والش – Chicago Tribune ( امتیاز ۶.۳ از ۱۰ )

لذت‌های فیلم « جومانجی: سطح بعدی » بصری یا بر اساس داستان نیستند، بلکه بیشتر حول محور توانایی هر کدام از ستاره‌ها در ارائه‌ی شخصیت‌هایی که ایفا می‌کنند اند.

پیتر بردشا – The Guardian ( امتیاز ۶ از ۱۰ )

چیزی که باعث دوست‌داشتنی شدن « جومانجی: سطح بعدی » می‌شود آن است که فیلم ضرب‌آهنگ و سرعت یک انیمیشن را دارد اما در واقعیت اتفاق می‌افتد.

Empire ( امتیاز ۶ از ۱۰ )

فیلم عامل شگفتی فیلم قبلی را ندارد و گاها هم به نظر می‌رسد که می‌توانست کمی خوش ساخت تر باشد اما تمام تلاش خود را کرده است تا بتواند تا حد ممکن بینندگان را بخنداند.

کیت ارلبند – Indiewire ( امتیاز ۵.۸ از ۱۰ )

« جومانجی: سطح بعدی » سعی می‌کند تا تعادلی بین لطیفه‌های مرتبط با بازی‌های ویدئویی و هزینه‌ی نامیرابودن ( خیلی جدی و واقعی ) برقرار کند.

جان دیفور – The Hollywood Reporter ( امتیاز ۵ از ۱۰)

بخش اعظمی از جذابیت فیلم ابتدایی در این بود که می‌دیدیم بزرگ‌سالان سعی می‌کنند که ادای بچه‌ها را در بیاورند و به بدن‌ها و توانایی‌های جدیدشان اطمینان کنند. این دفعه آن پروسه‌ی شناخت شخصیت‌ها چندان جذاب نیست.


نقد و بررسی فیلم به قلم James Berardinelli (جیمز براردینِلی)

نشریه reelviews

نمره 6.25 از 10

خب شاید هم واقعا راهی وجود داشته است که سازندگان سری « جومانجی » بتوانند این سری را به سمت و سویی جالبی ببرند. ریبوت سال ۲۰۱۷ این اثر یعنی « جومانجی: به جنگل خوش آمدید » به نسبت اثر اصلی میانه‌ی دهه ۹۰ای خود پیشرفت بسیار بزرگی محسوب می‌شد. متاسفانه به علت سیستم « ریسک نکنید » پشت ساخته‌های هالیوودی، « جومانجی: سطحی بعدی » ( Jumanji: Next Level ) به فرمولی که باعث موفقیت نسل قبلی خود شد پایدار مانده است. و درست مثل هر دنباله‌ی دیگری، داستان این اثر هم کاملا تازه و بدیع نیست، اکشن درگیرکننده نبوده و کمدی هم چندان بامزه نیست ( اگرچه بخواهیم صادث باشیم باید گفت که لحظات بسیار خنده‌داری در اثر وجود دارد ). « جومانجی: سطح بعدی » خیلی بیش از حد شبیه به فیلمی به نظر می‌رسد که صرفا برای فروش ساخته شده است و اگرچه که سرگرمی معقولی در حد آثار پاپ‌کورنی معمول بازار دارد اما فرصت خیلی خوبی برای ساخت چیزی متفاوت را از دست داده است.

اشتباه بزرگ و اصلی اثر را می‌توان بازگرداندن شخصیت‌های جهان-واقع اثر اول یعنی « نردی اسپنسر » ( الکس وولف )، « جاک فریج » ( سر داریوس بلین )، « هات بیب بتانی » ( مدیسون ایسمن )، و «موسی مارتا » ( مورگان ترنر ) دانست آن هم در حالی که داستان آن‌ها در قسمت قبلی گفته شده و به پایان رسیده بود. هر چه نباشد قضیه صرفا درباره‌ی این نیست که یک سری بچه بازی « جومانجی » را انجام می‌دهند بلکه آواتارهای مجازی آن‌ها – باستان‌شناس عضلانی « اسمالدر بریو‌استون » ( با بازی دوین د راک جانسون )، « انسان کوچک « فین بار » ( با بازی کوین هارت )، « روبی روند هوس » ( کارن گیلان ) و « پروفسور « شلی اوبرون » ( با بازی جک بلک ) اند. چرا با یک سری کامل از شخصیت‌های جدید مواجه نشویم؟

برای اینکه بخواهیم « به جنگل خوش آمدید » را به یادتان بیاوریم باید گفت که گروه‌های دو نفره‌ی فیلم قبلی به صورت زیر بودند؛ اسپنسر/بریواستون، فریج/موس، بتانی/اوبرسون و مارتا/روبی. فیلم « جومانجی: سطح بعدی » برای اینکه معادلات را به هم بزند شخصیت پدربزرگ « اسپنسر » با بازی « دنی دوویتو » یعنی « ادی » و همچنین دوست قدیمی « ادی » یعنی « میلو » ( با بازی دنی گلاور ) را به داستان اضافه کرده است. این دفعه هنگامی که بازی شروع می‌شود، « اسپنسر » در نقش « میا » قرار می‌گیرد و به همین خاطر « ادی » تبدیل به « رداستون » می‌شود. « میلو » در نقش « موس » می‌رود و « فریج » مجبور به قبول نقش « اوبرسون » می‌شود ( مارتا و روبی نقش‌های یکسانی می‌گیرند ). « بتانی » مظلوم هم مجبور می‌شود ک نقش اسب را بپذیرد. البته یک شخص جدید هم داریم یعنی دزدی به نام « مینگ ».

خوشبختانه فیلم « جومانجی: سطح بعدی » زمان زیادی را صرف توضیح دادن چگونگی و چرایی بازگشت یک سری از انسان‌های دنیای واقعی به دنیای بازی « جومانجی » نمی‌کند. هر چه کمتر باشد بهتر است و شما ممکن است فکر کنید که حتی پیش‌زمینه‌ای ۱۵ دقیقه‌ای هم طولانی است. ما زیاد نسبت به عدم اعتماد به نفس « اسپنسر » و شک او به خودش اهمیتی نمی‌دهیم و یا حتی رابطه‌ی شکننده‌ی بین دو فرد پیر اثر. در نهایت ما دوباره به بازی برمی‌گردیم و گروه چهارنفره‌ی نام آشنا باز هم ماجراجویی جدیدی را آغاز می‌کنند تا گنج ارزشمندی را از دست « جورگن خشن » ( روری مک‌کان ) بربایند. هدف « جورگن » این است که نابودی و ترس را در داخل دنیای « جومانجی » بپراکند.

درست مثل « جومانجی: به جنگل خوش آمدید » لذت‌بخش‌ترین جنبه‌ی این اثر این است که ببینیم شخصیت‌ها چگونه افراد داخل بدن‌هایشان را درک می‌کنند. به همین خاطر فرصتی فراهم شده است تا ما شاهد این باشیم که « دوین جانسون » نقش « دنی دویتو » و « کوین هارت » نقش « دنی گلاور » را بازی کند. « راک » که طبع کمدی بسیار جالبی در فیلم ابتدایی از خود نشان داده بوده، در لحظاتی از این فیلم که « ادی » در بدن « بریواستون » قرار گرفته عملکرد مناسبی دارد.

نویسنده‌ی مشترک و کارگردان این فیلم یعنی « جیک کاسدان » به فرمولی که برای فیلم سال ۲۰۱۷ توسعه داده شده بود تکیه می‌کند. نتیجه درست مثل « ددپول ۲ » (Deadpool 2 ) است – که خود سقوط زیادی کرده بود – به نسبت فیلم قبلی افت کرده اما همچنان سطح معقولی از سرگرمی را برای مخاطب به همراه دارد. اگرچه که رویکردهای مالی شاید ساخت یک « جومانجی ۴ » را هم تضمین بکنند اما پیش‌زمینه‌ی داستانی اثر همین حالا هم ته کشیده است. روایت بازی‌گونه‌ی اثر یعنی گذر از نقشه‌ها و سطح‌ها مختلف برای رسیدن به غول آخر پایانی دیگر به حدی جذاب نیست که مخاطب را سرگرم بکنند به این معنی که شاهد حجم بسیار بالایی از کمدی و ارتباطات بین شخصیت‌ها و تعاملات آن‌ها خواهیم بود. این نکته شاید کافی باشد اما خب نه تا حد زیادی.

عادلانه است که بگوییم « جومانجی: سطح بعدی » تقریبا همان چیزی که مخاطبان از آن انتظار دارند را تحویل می‌دهد. و اگرچه که فیلم چیز چندان جذاب جدیدی ندارد اما دوست‌داشتنی بودن شخصیت‌ها عاملی است که می‌تواند باعث شود مخاطبان بدون مشکل به تماشای این اثر بپردازند. انتظار چندین لحظه‌ی خنده‌دار را داشته باشید اما سرگرمی و جذابیت نوین نه. چیز زیادی برای بالا بردن ضربان اثر وجود ندارد و حملات حیوانات هم بسیار واضح با جلوه‌های ویژه اشباع اند که آدرنالین شما تکان نخورد. حالا که « جومانجی « فرنچایز معقولی شده است باید از خود در برابر چاه‌های عمیق مراقب کند من جمله اتکا بر روی فرمول جواب‌پس داده‌ی « به جنگل خوش آمدید » که باعث خواهد شد فیلم در جا بزند.

مترجم: امید بصیری


ممکن است شما دوست داشته باشید

2

دیدگاه بگذارید

Please Login to comment
2 Comment threads
0 Thread replies
0 Followers
 
Most reacted comment
Hottest comment thread
2 Comment authors
payman hosseyni Recent comment authors
  Subscribe  
Notify of
Member
Member
Siamak

نسبت به نسخه سال ۲۰۱۷ ارتقاء و پیشرفت محسوسی مشاهده نمی شود. سوالات و تعجبات فراوانی در فیلم هست که مخاطب جوابی قانع کننده پیدا نمی کند. سوالی که وجود دارد این است که به چه اصرار صرفا بعد دو سال سری جدید فیلم را به کیفیتی پایینتر از نسخه قبلی باید ساخت و روانه بازار کرد؟ اما وجود فضای بازی گونه که تا حدی خارج از منطق است توانسته حد خود را رعایت کند و شخصیت ها به خوبی خود را معرفی کنند و چالش های یکدیگر را حل کنند اما مجدد ندیدن فیلم باعث نمی شود که مخاطب… ادامه »

payman hosseyni
Member
Member
payman hosseyni

به نظر میاد جومانجی قصد نداره از سطح سرگرمی فراتر بره، از ۱۹۹۵ گرفته ، ۲۰۱۷ و حالا ۲۰۱۹، تمام تکیه اون بر سرگرم کردن بیننده هست و البته در این زمینه هم به خوبی عمل کرده اما نسخه ۲۰۱۷ نسبت به ۱۹۹۵ بعد از ۲۲ سال عرضه شدن اون هم در فضایی متفاوت با حفظ المان های فیلم اول تونست جذابیت لازم رو داشته باشه و بیننده رو درگی خودش کنه اما در فیلم نسخه ۲۰۱۹ اون هم بعد از ۲ سال با همان کاراکتر های نسخه قبلی که هنوز مزه فیلم قبلی زیر دندون های نظر تماشاگرانش بوده… ادامه »