نویسنده: ون مایل ( Ron Mael ), راسل مایل (Russel Mael),
6.4 | |
67 | |
0.70 |
خلاصه داستان:
این فیلم داستان یک استندآپ کمدین موفق (آدام درایور) و همسرش سوپرانوی مشهور جهان (ماریون کوتیار) است. زندگی پر زرق و برق آنها با تولد دخترش آنت، چرخشی غیرمنتظره میگیرد.
تصاویر فیلم:
خلاصه نظر منتقدان:
رابی کولین – The telegraph ( امتیاز ۱۰ از ۱۰ )
کاراکس مهارت بی نظیری در ساختن صحنه هایی دارد که به نظر می رسد رویایی هستند که کم به خاطر میآیند – برخی از تصاویر در اینجا دارای بار دوگانه عجیب و غریبی هستند ، به طرز وحشتناک و کمدی خنده دار ، که بعداً خود را متعجب می کنید که آیا آنها واقعاً اتفاق افتاده اند یا ناخودآگاه شما در حال بازی اتصال نقاط است
بیلگ ابیری – New York Times Voluture ( امتیاز ۱۰ از ۱۰ )
من گمان می کنم حداقل ، این فیلم حیرت انگیز زیبا امتحان زمان را قبول خواهد شد.
اریک کوهن – IndieWire ( امتیاز ۸.۳ از ۱۰ )
مطمئناً پیچ و تاب کارناوالسک ساعت پایانی سنگین است و تنها آن نیست. با این حال ، وقتی فیلم به پایانی آرام و غم انگیز می رسد ، زندگی و عملکرد در یک توده منحصر به فرد فرو می ریزد و آنت استعاره ای برای سوار شدن برآمدگی خود می شود. معلق در آستانه سقوط ، این یک رقص ظریف بین نبوغ و فیاسکو است ، درست مانند خود هنری.
پیتر بردشاو – The Guardian ( امتیاز 8 از 10 )
آنت یک نمایش مستقیم و اعلان کننده و دیوانه کننده است که از لبه پرتگاه شکست عصبی خود عبور می کند و می خواهد ما درد آن را احساس کنیم ، لذتش را احساس کنیم و آن را جدی بگیریم.
جاستین چنگ – New York Times (امتیاز 8 از 10 )
سخت است که از واقعیت محتمل محض وجود این تصویر دلخور نشوید ، حتی تحت تأثیر قرار نگیرید: لحظه به لحظه ، شما را در پروازهای غنایی غزل و تصاویر زرق و برق دار (عکس گرفته شده توسط کارولین شامپتیه) و ترکیبی از صداقت نگه می دارد. ، کنایه و ناهماهنگی سوندهایمی که هر خط خوانده شده را زنده می کند.
نقد و بررسی فیلم به قلم James Berardinelli (جیمز براردینِلی)
نشریه reelviews
نمره 5.5 از 10
تنفس هوای تازه؟ یا آشفتگی ظاهری؟ شاید کمی از هر دو. به راحتی می توان فهمید که چرا بیننده اصلی می تواند به سرعت صبر خود را نسبت به آنت از دست بدهد ، اما من دریافتم که استقبال غیر متعارف بودن فیلم مهیج و انرژی بخش است … حداقل تا حدی. مشکل این است که بیش از حد طول می کشد. زمانی فرا می رسد که عجیب بودن و قصه گویی غیراستاندارد موثر واقع نمی شود و به ضرر تبدیل می شود. رویکرد مورد علاقه کارگردان لئوس کاراکس (معروف ترین ویژگی او ، Pola X ، 22 سال پیش به اکران رسید) توجه بیننده را بر روی سبک فیلم به دلیل شناسایی شخصیت متمرکز می کند. دو سرپرست ، هنری مک هنری (آدام درایور) کمدین و خواننده اپرا آن دسفرانو (ماریون کوتیار) ، دور نگه داشته می شوند. اگرچه این کار در نیمه اول کار می کند ، وقتی روایت از طریق مجموعه ای از اعداد موسیقی ، اجراهای صحنه ای و کلیپ های تلویزیونی پیش می رود ، مشکلی برای مقابله با تحولات احساسی نیمه دوم ایجاد می کند. مطمئناً پایان کار بسیار نیرومند است ، اما رسیدن فیلم در آن لحظه بسیار طول می کشد
کاراکس و برادران مایل (معروف به “جرقه” ، که داستان را تصور کردند و فیلمنامه و آهنگ ها را نوشتند) آنت را به عنوان یک افسانه تلقی می کنند که به تدریج تیره و تار می شود. عناصر کمدی آن ، گرچه هرگز دل و جرأت ندارند ، اما با طولانی شدن زمان اجرا ، کمتر بازیگوش و تندتر می شوند. کاراکس با رد روند داستانی سنتی ، بر تغییر لحن تسلط دارد ، اما همچنان که مصنوعی صعود می کند ، ماندن در داستان سخت تر می شود. اجرای آتشفشانی آدام درایور توجه ها را به خود جلب می کند و اجازه نمی دهد که بیننده روی گردان شود ، اما تصویر مهیج ماریون کوتیار برنده جایزه اسکار باعث می شود تا او همیشه در سایه درایور وجود داشته باشد. جفت شدن حتی بیشتر ممکن است پویایی قوی تری به همراه داشته باشد. همکاری کمی بین آنها وجود دارد ، اگرچه این به همان اندازه نتیجه کاراکس است و عدم تناسب بین بازیگران.
اگر چه این فیلم به طور غیر متعارف ارائه شده ، یک داستان وجود دارد. داستان عاشقانه هنری و آن است که با شروع فیلم عاشقانه دیوانه وار عاشق شده اند (این فیلم سنت سینمایی نشان دادن تمام مراحل یک عاشقانه را شکست). این زوج نامزد می شوند و سپس صاحب فرزندی می شوند که نام آن را آنت می گذارند. تا زمانی که بزرگتر است یک عروسک گردان او را بازی می کند ، زمانی که بازیگر کودک Devyn McDowell وارد این نقش می شود. در سبک A Star Is Born ، شغل هنری به دلیل افزایش ناگهانی آن به اوج خود می رسد. شش زن متهم به سوءاستفاده از هنری شدند. هنگامی که آن از دریا عبور می کند ، یک سفر دریایی خصوصی با تراژدی به پایان می رسد. بعداً ، تمرکز بر روی آنت متمرکز می شود ، او صدایی شگفت انگیز می خواند که برخلاف صدای مادرش نیست. همراه سابق هنری و آن (سیمون هلبرگ) با خوانندگی آنت یک اجرای موسیقی را اجرا می کنند. این موضوع به یک معرکه جهانی تبدیل می شود ، اما هنری با اقدامات قبلی خود همراه است و به طور عمیقی به پارانویا و افسردگی می رود.
ترانه های آنت عمدتاً به یاد ماندنی نیستند. استثناء احتمالی در هنگام صحنه افتتاح خودآگاه رخ می دهد ، هنگامی که کاراکس و مایلز روی صفحه می چرخند و شروع به خواندن آهنگ “میتوانیم شروع کنیم؟” می کنند. آنها به زودی با راننده و کوتیلار همراه می شوند و گروه در راه خود در سانتا مونیکا می خوانند و می رقصند. این موسیقی واگیردار است ؛ کاربرد آن مبتکرانه است افسوس ، هیچ چیز در 135 دقیقه باقی مانده فیلم از نظر مشارکت تماشاگران نزدیک نمی شود. آهنگهای بعدی شامل اشعار تکراری مانند “ما یکدیگر را بسیار دوست داریم” است که آنقدر پخش شده که خسته کننده شده است.
برای مدتی ، کنار گذاشتن وعده پیشگویی دشوار است و مقداری انرژی باقی مانده برای مدتی باقی می ماند ، زیرا این داستان عاشقانه از طریق اخبار سرگرمی تحت تأثیر TMZ و اجراهای هنری و آن معرفی می شود. او تلاقی بین اندی کافمن و اندرو دایس کلی است. او جولی اندروز است با لحن کامل سوپرانو. آنها برای مدتی با هم موسیقی زیبایی می سازند. اما ، با از بین رفتن عاشقانه آنها ، فیلم نیز از بین می رود. با این وجود ، آنت جرات می کند متفاوت باشد و در زمانی که بسیاری از فیلم ها شبیه به نمایش همیشگی از روایت های بهتر گذشته هستند ، بیش از یک فضیلت در پیش گرفتن یک مسیر عجیب و غریب وجود دارد ، حتی اگر راه دور طولانی باشد و چند چاله بسیار زیاد.
مترجم : زهرا بصیری
دیدگاه بگذارید