Beautiful Boy (پسر زیبا)

نقش افرینی‌های قدرتمند و متعهدانه و حلقه ناراحت کننده واقعیت در یک فیلم به شدت شخصی که چرخه میان اعتیاد، پسرفت و بازیابی را به شکلی اپیزودیک نمایش می‎دهد.

اوون گلیبرمن – ورایتی (نمره 8 از 10)

«پسر زیبا»، اثر کارگردان بلژیکی «فلیکس ون گرونینگن» (با سابقه ساخت «شکست دایره شکسته» (The Broken Circle Breakdown)) با فیلمنامه‌ای از «لوک دیویس»، دقیق و به شکلی لطیف احساسات را جریحه دار می‎کند، درامی که شما را می‌‎رباید و با خود نگه می‌دارد.

اریک کان – ایندی وایر (نمره 7.5 از 10)

شلمت، پسر جذابی که از برعهده گرفتن نقش‌های نه چندان زیبا هراسی ندارد، تلاش‌های تراژیک یک مرد جوان آلوده به اعتیاد را طوری به نمایش می‎گذارد که باورتان نمی‌شود چنین چیزی واقعا امکان پذیر بوده، در حالی که چشمان افسرده کرل تمام جزئیات را به خود جذب می‌کند. این یک اثر فراموش نشدنی دو نفره است که بازیگران اصلی‌اش اجازه می‌دهند مهارت‌هایشان همه چیز را زیر سایه خود بگیرند.

لیا گرینبلت – انترتینمنت ویکلی (نمره 7.5 از 10)

«پسر زیبا» شما را روی آن خطی که انتظار دارد برای تقریبا تمام طول مدت خود نگه می‌دارد، و بعضی اوقات این بیشتر از اینکه حس یک فیلم را بدهد حس یک تست مقاومت دارد، یکی که با عشق و علاقه و با دقت زیاد ساخته شده ولی تقریبا زیادی شبیه به زندگی واقعی است: یک سری پستی و بلندی‌های امپرسیونیستی، پسرفت‌های در بیماری و بهبود یافتن‌ها، بدون آن قوس منطقی لازم.

جاستین چنگ – لس آنجلس تایمز (نمره 7 از 10)

انفصال به کار رفته در «پسر زیبا» خبر از یک تلاش برای صحبت به شکلی واضح و حقیقی را می‌دهد، تا در برابر کلیشه‌های درام‎‌های مرتبط با اعتیاد مقاومت کند در حالی که اعتراف می‌کند آن کلیشه‌ها را به سختی می‌توان از نو نوشت.

جیسن بیلی – پلی لیست (نمره 6.7 از 10)

با کار کردن در چنین فضای مسکوتی که تعمدی هم است، آن پیامدهای احساسی که ما از یک داستان این چنینی انتظار داریم هیچ گاه از راه نمی‌رسند، و «ون گرونینگن» هیچ وقت یک جایگزین انجام شدنی برای آن‎ها در نظر نمی‌گیرد.

بنجمین لی – گاردین (نمره 6 از 10)

لحظاتی با وزن تحمل ناپذیری از احساسات وجود دارد ولی هر چه فیلم جلو می‌رود، از قدرت آن‌ها هم کاسته می‌شود.

کریستوفر مچل – سین ویو (نمره 6 از 10)

«پسر زیبا» با دور بودن از بی‌نقصی،  و ارائه دادن چیزی که انتظارش را نمی‌رود به شکلی بسیار نادر، علی ای حال یک تصویر خوش ساخت از یک چرخه هولناک اعتیاد است.

تاد مک کارتی – هالیوود ریپورتر (نمره 5 از 10)

علی رغم حضور بازیگرانی که هیچ شکی در خوب بودنشان نیست، این داستان هیچ گاه متقاعد کننده یا درگیرکننده نمی‌شود، و فیلم در رسیدن به خواسته‌هایش درست عمل نمی‎کند. به هر حال، اگر یک نفر تا انتهای فیلم با آن باقی بماند، کاملا ارزش آن را دارد که تیتراژ فیلم را هم تماشا کند، تیتراژی که در آن یک مونولوگ توسط نیک بیان می‎شود که بهترین نکته این فیلم است.

جرد مبارک – فیلم استیج (نمره 5 از 10)

اگر این از همان ابتدا داستان نیک بود من نمی‎‌دانستم که یک راه بهتر هم برای آن وجود دارد. و اگر این در تمام مدت فیلم قرار بود داستان دیوید باشد من به دیدن نوجوان فیلم به عنوان یک داستان تراژیک هشدار آمیز به جای صرفا وسیله‌ای خودخواهانه برای داستان سرایی که در ادامه به آن تبدیل می‎شود، ادامه می‌دادم. در یک سطح کاملا زیباشناسی، به هر حال، «پسر زیبا» موفق می‌شود.