واکنش تند ده نمکی به اظهارات اخیر سلحشور: این ولایت مداری شما مرا کشته!

 

واکنش‌ها به صحبت‌های جنجالی فرج‌ا… سلحشور همچنان ادامه دارد. اظهاراتی که به شکل عجیبی تند و تیز بود و اهانت‌های بی‌سابقه‌ای به بازیگران زن سینمای ایران در آن مشاهده می‌شد. گرچه کمی بعد سلحشور اعلام کرد حرف‌هایش درست منعکس نشده، ولی او باز هم با ادبیاتی دیگر به اتهام‌زنی علیه سینمای ایران ادامه داد. صحبت‌های سلحشور که معمولاً با سکوت اهالی سینما مواجه می‌شود، این بار واکنش‌های گسترده‌ای را به همراه داشت. دیروز مسعود ده‌نمکی نیز با نگارش یادداشتی پاسخ اظهارات سلحشور را داد که متن کامل آن را می‌خوانید:

«بسمه تعالی

جناب آقای فرج‌ا… سلحشور

مصاحبه که نه قضاوت‌های نا عادلانه شما در روزنامه…. را خواندم. اتهامات همیشگی شما به این جانب و دیگران به بهانه دفاع از ارزش‌های دفاع مقدس و این‌بار به خاطر مثلا دفاع از دین مبین اسلام و انتقاد از سینما برایم تازگی نداشت.

دفعات قبل که حضرتعالی خود را در جایگاه مدعی العمومی اهالی جبهه و جنگ می‌گذاشتید و به جای نقد با ادبیات سخیف به بنده و فیلم حمله می‌کردید با خود می‌گفتم شاید کثرت حضور و بازی در فیلم‌های دفاع مقدس و صحنه‌هایی که ایفای نقش کرده‌اید حضرتعالی را دچار توهم کرده و خود را همه جبهه و جنگ، باور کرده اید و هنوز از حس بازی خارج نشده اید وگرنه اگر ذره ای نسبت به شهیدانی که نقششان را بازی می‌کردید شناخت داشتید لابد می‌دانستید که در جبهه گردان میثمی‌ها هم بوده اند.(شما را ارجاع می‌دهم به خواندن کتاب کوچه نقاش‌ها و یا کتاب حر انقلاب زندگی نامه شهید شاهرخ ضرغام )..

بله در جبهه نماز شب و حاجی ‌ها و سید‌ها بوده‌اند اما زور خانه هم بوده لوطی‌ها هم بوده‌اند. شجاعت بوده اما ترس هم کنارش بوده و البته حاجی گرینف هم که به حمد‌ا… در جنگ و بعد از جنگ به وفور داشته ایم..

گاهی با خود می‌گفتم به مرور زمان و طرح ناگفته‌های جنگ از زبان رزمنده‌های واقعی و نه فیلمنامه‌های سینمایی – مسئله برای ایشان روشن می‌شود. گمان کردم با شنیدن تمجید و تعریف‌های برخی از سردارن جنگ از جمله سردار محسن رضایی که گاهی برای تلمذ و یا ابراز فضل نزدشان می‌روید متوجه شوید که نظر شما در حد یک باریگر فیلم‌های جنگی محترم است نه به عنوان کارشناس دفاع مقدس.

راستی می‌شود برای تنویر افکار عمومی بفرمائید به جز حضور در شهرک سینمایی دفاع مقدس چقدر در خط مقدم تشریف داشتید که اینچنین به خود حق می‌دهید دیده‌های عینی دیگران در جنگ را نفی کنید و فقط شنیده‌های خود را حق بدانید…

این ولایت مداری شما مرا کشته! وقتی دیدم در دیدار هنرمندان با رهبری معظم انقلاب – معظم له از سه فیلم آزانس شیشه ای و لیلی با من است و اخراجی‌ها به عنوان سه نمونه موفق نام بردند اما شما خود را معیار دانسته و دوباره فیلم را مورد حمله قرار دادید.گرچه تعریف معظم له دلیل بر نقد فنی نکردن فیلمی نمی شود اما از شما که به اسم ولایت و دین اینگونه میدان داری می‌کنید و زمانی می‌گفتید: از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن-بعید بود که تصریح ایشان را ندیده بگیرید.

البته کم نیستند آدم‌هایی که ولایت و دین برایشان تا جائی محترم است که با منافعشان بخواند یعنی وقتی از فلان فیلم و یا سریال ویا فلان کتاب تعریف و یا تمجیدی ولو ضمنی هم داشته باشند آن را رسانه ای می‌کنند اما در مورد دیگران و آثارشان تعریف رسانه ای را هم نادیده می‌گیرند. شما وقتی به ضررتان باشد حتی تقدیر چند باره حوزه علمیه از فیلم اخراجی‌ها متنبه تان نمی کند. گویا برای شما سلیقه شخصیتان حکم وحی منزل را دارد و گمان کرده‌اید که من هم مثل دیگران باید از اسمتان بترسم و سکوت کنم و به خودم بلرزم و نا امید از محاکم قضایی شما را در کرسی قاضی‌القضاتی باور کنم؟
ظاهرا سکوت بنده شما را دچار نوعی توهم کرده است. اگر تا به حال چیزی در باره اظهار نظر‌های تند و بی ادبانه شما نگفتم فقط به این دلیل بود که سعی کردم شأن شما به عنوان کارگردان فیلم‌هایی با مضامین دینی حفظ شود. تا مردم بیگناه در نگاهشان به فیلم های شما دچار تحیر نشوند. که چرا بعضی‌ها به آنچه در فیلم‌هایشان می‌گویند عمل نمی‌کنند؟ [لمن تقولوون ما لا تفعلون؟!]

اما با خواندن حرف‌های جدیدتان درباره خودم و دیگر اهالی سینما به این نتیجه رسیدم که بعد از فعالیت شما در ژانر جنگی و دفاع مقدس این بار فعالیت‌های هنری شما در سینمای تاریخی ـ دینی شما را دچار نوعی توهم معنوی کرده و احساس کرده‌اید که چشم بصیرت پیدا کرده اید و باطن همه را می‌بینید و فاسق فاجر و عابد وفاحشه در ترازوی سلیقه شما معلوم می‌شوند. لابد توقع دارید که باید باور کنیم که از عالم بالا به شما الهام می‌شود که همه خلق‌ا… مفسدند و شما مصلح کل!!

برادر سلحشور!

باور کنید شما تکلیف الهی ندارید که هر لحظه با هر خبرنگاری که با شما تماس می‌گیرد مصاحبه کنید و شکیات خود را به جای یقینیات، رسانه‌ای کنید. حضرت علی (ع) می‌فرماید: فاصله حق و باطل چهار انگشت است شنیدن و دیدن.

شما چگونه به خود حق می‌دهید که با استناد بر شایعات آن هم از موضع دین و انقلاب درباره دیگران اینگونه قضاوت کنید؟!

مثلاً همین شایعه دعوت از بازیگر هالیودی، هیچ با خود فکر نکردید سینمای ایران با این اقصاد نحیفش چگونه می‌تواند بازیگر هالیودی با دست مزدهای چند ده میلییارد تومانی را به استخدام خود در آورد و اصل مسئله می‌تواند به خودی خود منتفی باشد؟ و گرفتن این مصاحبه‌ها از شما چیزی جز پوست خربزه انداختن زیر پای شما نیست؟!

بگذریم از اینکه عطش استفاده از بازیگران خارجی دربین برخی دوستان کم مسبوق به سابقه نیست و اگر پا می‌داد حتی به مادر بزرگ آنجلیناجولی هم برای حضور در فیلم و سریال‌شان رضایت می‌دادند. باز گلی به جمال بنده به قول شما لات و جبهه خراب کن که همان اول کار آب پاکی را روی دست دوستانی که این خبر و پیشنهاد را دادند ریختم و اصل قضیه را منکر شدم…

حضرت سلحشور!

برای کوبیدن سینمای هالیوود و بازیگران بعضاً مسئله دارش نیازی به آسمان به ریسمان بافتن و اتهام زدن نیست. خوب و بد در هر صنف و هر لباسی هستند اما نمی توان اینگونه حکم کلی صادر کرد. برای دفاع از دین و انقلاب و حرف‌های‌تان با قول احسن به میدان بیایید.ادبیات شما نسبت به من که مثلاً به قول خودتان خودی بوده و سابقه جنگ و انقلابی گری دارم به حاکمان معبد آمون بیشتر می‌آید تا حضرت یوسف چه رسد به دیگرانی که باید به قول رهبری باید به فکر جذب حداکثری آنها باشید.

با ادبیات یزیدی نمی شود حرف‌های حسینی زد.مگر در همین سینما و با همین بازیگران صدها فیلم دفاع مقدسی و یا دینی و یا تاریخی ساخته نشده است؟خود شما بازیگران و عوامل سریالتان را از آسمان هفتم که نیاورده اید؟چند نفر از شما و دوستانی که در حوزه هنری با پول بیت المال تربیت شدند تا سینمای انقلاب را بسازند همانطور که اول انقلاب بودند مانده اند؟

از روزی که با شعار مرگ برآمریکا چند نفر از همین تربیت شدگان به سینما آزادی ریختند و مرحوم علی حاتمی را نواختند چند سال می‌گذرد؟حالا آنها کجا هستند؟ دو سه نفر از آنها در همین سینما ریششان را تیغ زدند و دارند کار می‌کنند و پز روشنفکری می‌گیرند و یکی دو تا یشان هنوز با ریششان نظام را تیغ می‌زنند و بودجه‌های چند میلیاردی می‌گیرند. مگر بعضی از آنها هم که تا دیروز در خیابان تیغ موکت بری دست می‌گرفتند کارشان به سخنگوئی و مجری گری در بی بی سی نکشید تا محمل ببافند؟ حالا چه توقعی از جوانهای امروزی سینما دارید که از برخی مدعیان دینداری ما در سینما چیزی جز تظاهر ندیده اند؟برخی کسانی که با صلوات کات می‌دهند اما….لا اله الا الله..

کجای دین به شما اجازه می‌دهد خود را بهتر از دیگران بدانید؟.اینگونه قضاوت تفرعنی و تکبری در خود دارد که عالمان دین هم از آن پرهیز می‌کنند چه رسد به من و شما که به تعبیر شهید آوینی همه ما برقله آتشفشان خانه ساخته ایم. نکند مصداق این شعر معروف باشیم که:

عابدان کین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند

من برای خودم بیشتر از دیگران می‌ترسم شما را نمی دانم ولی با این اطمینان به نفسی که شما دارید فکر می‌کنم معصوم باشد!!!

برادر کارگردان سینمای دینی!

اگر تا حالا جواب بداخلافی‌های شما را ندادم و در مورد بسیاری از موارد مطرح شده سکوت می‌کردم به خاطر وساطت برخی دوستان شما در رسانه ملی و سینما بود وگرنه حرف زیاد بود برای گفتن اما نمی‌خواستیم دشمن شاد شوید. ولی اظهارات و تکذیب‌های اخیرتان مرا بر آن داشت که چند خطی برایتان بنویسم تا مبادا این توهم در جامعه ایجاد شود که شما سخنگوی همه نیروهای هنری جبهه انقلاب هستید و ادبیات و مواضع شما مورد تایید همه نظام و انقلاب است. شما در نهایت فقط و فقط فرج‌ا… سلحشور هستید و همه مواضع شما مواضع همه اهالی سینمای دفاع مقدس و یا همه اهالی سینمای دینی و انقلابی نیست.با نزدیکترین دوستانتان هم که صحبت کردم تا قبل از انتشار این نامه شما را نصیحت کنند به این نتیجه رسیدم که آنها نیز از تند روی‌ها و ادبیات خاصتان گله مند هستند و گوش شنوایی نیست و انتشار این نامه اجتناب ناپذیر است.

باور کنید اگر دشمن شاد نمی شدید و تکذیبیه شما درباره حرف‌هایتان نبود برای اعلام برائت از این مواضع حتما واکنش تند تری نشان می‌دادم تا نشان دهم حرف‌های شما بی شباهت به مواضع کسانی نیست که انحصارطلبانه می‌گویند سینما جای متدینین و یا حرف‌های دینی و انقلابی نیست این دو دیدگاه هر دو مثل یک لبه قیچی می‌مانند.نان چه کسانی در ایجاد درگیری و تقابل در سینمای ماست. در حالی که بیشتر اهالی سینما در گیر معیشت روزانه خود هستند برای برخی فرقی نمی کند چه دولتی سر کار باشد چپ باشد یا راست نانشان در روغن است و کارهای مثلا فاخر شان تعطیل شدنی نیست.حاشیه امن برای رفتارهای اخلاقی و غیر اخلاقیشان دارند و هیچ وقت ممنوع الکار نمی شوند لابد چون به مصلحت نیست!..

اگر سینمای ما دچار آشفتگی است و در رعایت شئونات در بعضی جا‌ها پایش می‌لغزد مقصر کسانی هستند که سی سال است ریش و قیچی دستشان بوده است؟ وگرنه همین معضلات در دانشگاه و خیابان هم هست.نگاهی به صفحه حوادث روزنامه‌ها بیاندازید.البته به نظر من مردان خیابانی کمتر از زنان خیابانی نیستند ولی متهم همیشه دیگرانند.این نسل تربیت شده استکبار نیست در این سی سال یا چپ حاکم بوده یا راست.

مشکل این است که برخی به جای کار بیشتر حرف می‌زنند. بچه مسلمان‌های ما باید از دیگران بیاموزند که کارشان و عملشان حرف بزند نه زبانشان. آنها شب و روز با پول همین نظام دارند حرف‌های خودشان را می‌زنند و بچه مسلمان‌های ما برای پز روشنفکری حرف‌های آنها را می‌زنند تا به رسمیت شناخته شوند.

مشکل این است که سیاستمداران ما نگاهشان به سینما ابزاری است. با دست پس می‌زنند و با پا پیش می‌کشند.هم با هنر پیشه و سینما گران عکس یادگاری می‌گیرند و هم مصلح وضع موجود می‌خواهند باشند و بلبشو سیاستگذاری در دستگاه‌های مختلف فرهنگی کشور جایی برای مصالح نظام نگذاشته است. در این شرایط حمله به بازیگران سینما چیزی جز فرافکنی و ضعیف کشی نیست. من در این چند فیلمی که ساخته ام بیش از یکصد بازیگر مطرح سینما و عوامل فنی که عموما از بهترین‌ها بوده‌اند صادقانه در خدمت مضامین دینی و دفاع مقدسی بهره برده ام و شما و سایر دوستان و نهادها و ارگانها نیز بهره برده اید حال جوانمردانه است که اینگونه سخن بگوئیم؟چرا حوزه هنر را همانند حوزه سیاست دوقطبی کنیم که بهره اش را دیگران ببرند.چرا در طرح انتقاداتتان روش کسانی را در پیش گرفته اید که نانشان در تقابل مردم با هم و یا هنرمندان با هم است؟ هیچ فکر کردید چرا مدعیان انحصاری سینما در برابر حرف‌های منسوب به شما در دفاع از بازیگران به میدان نیامدند!!!!!!!.

آقای سلحشور!

در آخر اینکه من و بسیاری دیگر به آن تعریف یک جانبه شما از دفاع مقدس که می‌گوئید باور نداریم و اگر تعریف شما از دینداری هم این است که بدون یقین در مورد دیگران قضاوت کنیم و حکم کلی صادر کنیم به این دینداری هم باور ندارم.ادبیات علمای دین عرفا و بزرگان اخلاق حتی درباره بدترین دشمنان انقلاب اینگونه نبوده و نیست.امام راحل ما بارها حتی شاه را هم آقای شاه خطاب می‌کرد..

می دانم بعد از این نامه شما و دوستانتان چه اتهاماتی را نثارم خواهید کرد که فلانی خودش هم خراب شده و از مواضعش عدول کرده اما این رسم جوانمردی نیست که با همین بضاعت سینما و عوامل و بازیگرانش فیلم بسازیم و آنها در آثار ما ایفای نقش کنند و در حد توانشان دینشان را به کشور و جنگ و…ادا کنند و بنده عافیت طلبانه در برابر بی مهری‌ها از آنها دفاع نکنم.این بازیگران از طرف ضد انقلاب باید فحش بشنوند که چرا در آثار به نفع انقلاب کار می‌کنند و از داخل هم توسط سیاستبازان هنرمند نما محکوم شوند و تهدید شوند و شما هم با کلی گوئی در حق شان کم لطفی کنید؟اما بنده ترجیح می‌دهم به جای ضعیف کشی به آقازاده‌های پشیمان از انقلابی گری و اشراف حوزه فرهنگ و هنر بتازم و در نهایت ترجیح می‌دهم به قول شما به کاراکتر مجید سوزوکی فیلمم شبیه باشم تا حاجی گرینف اخراجی‌ها!

در پایان به قول خیام

….آیا تو چنانکه می‌نمایی هستی؟

والسلام علی من التبع الهدی»

——————-

منبع : بانی فیلم