کارگردان: Ridley Scott (ریدلی اسکات)
نویسنده: Drew Goddard (درو گودارد), Andy Weir (اندی ویِر),
نویسنده: Drew Goddard (درو گودارد), Andy Weir (اندی ویِر),
 |
8.0 |
 |
80 |
 |
0.91 |
خلاصه داستان:
فیلم درباره فضانوردی به نام مارک واتنی است که در یک سفر فضایی به مریخ، پس از آنکه درگیر طوفان شد به حال خود رها شده چرا که همراهانش او را مرده فرض کرده اند، حال او در این سیاره به تنهایی گیر افتاده و با منابع محدودی که دارد باید از هوش و ذکاوت خود استفاد
بازیگران:
تصاویر فیلم:
نقد و بررسی فیلم به قلم James Berardinelli (جیمز براردینِلی)
نمره 8.8 از 10
«مريخی»( The Martian) آخرين کار از مجموعه فيلمهای علمی تخيلی واقع گرايانه است- اين دسته فيلمها از المانهای عامه پسند فضایی اين ژانر اجتناب میکنند و در عوض روی جنبههای باورپذير تمرکز میکنند. بعد از نمايش «در میان ستارگان»(Interstellar) کریستوفر نولان (و هنرنمایی دو بازيگر مشترک)، «مریخی» به گمانه زنی درباره نحوه رفتن انسان به مريخ در آينده نزديک میپردازد. به استثنای يک پايان تقريباً بالاتر از حد انتظار، فيلم اغلب از ايسمهای هاليوودی، که گاهاً ژانر علمی تخيلی را به فانتزی آينده گرايانه تنزل میدهند، اجتناب می کند. اين فيلم نه اثری اکشن محور و نه مبالغه‌ای از جلوههای ويژه است. «مریخی» میتواند داستانی درون نگرانه درباره اين که اوضاع چطور می تواند باشد اگر ما تنها ساکن دنيایی دوردست باشيم و بدانيم که برقراری ارتباط سريع با ديگران مقدور نيست و سريعترين اقدام برای نجات ما در کمتر از يک سال آينده محقق نخواهد شد. اين فيلم همچنين به آزمايش اين میپردازد که چگونه ضرورت میتواند مادر خلاقيت شود- نه تنها برای کسی که در فضا زنده مانده است بلکه برای انسانهایی که روی زمين به دنبال يافتن راهی برای نجات او هستند.
رويدادهای «مریخی» در آينده نزديکی رخ میدهند، اگرچه هرگز در فيلم تاريخ دقيقی ذکر نمیشود. با شروع فيلم، خدمه شش نفره ماموريت آرس ۳ را میبينيم که در سطح مريخ مشغول انجام آزمايشات و جمع آوری نمونه هستند. علاوه بر مارک واتنی فضانورد (با بازی مت ديمون) و کاپيتانِ ماموريت، مليسا لوييس (جسيکا چستين)، اين افراد عبارتند از خلبان، ريک مارتينز (مايکل پنا)، الکس وگل، شيمی دان (اکسل هنی)، و دو متخصص به نامهای بث يوهانسن (کيت مارا) و کريس بک (سباستين استن). نزديک شدن طوفانی بزرگ- طوفانی که میتواند خانههای مصنوعی شکننده را در هم بشکند- لوييس را وادار به صدور دستور تخليه فوری میکند. در تلاش برای رسيدن به سفينه واتنی با يک قطعه نخاله در حال پرواز برخورد میکند و گم میشود و همه فکر میکنند که او مرده است. دوستانش با نااميدی او را ترک میکنند و به زمين بر می گردند. وقتی که ناسا اخبار را دريافت میکند، تدی ساندرز، مدير (جف دانيلز)، و کنترلگر ماموريت مريخ، وينسنت کاپور (چيوتل اجيوفور)، اخبار مرگ واتنی را علنی میکنند.
اما واتنی نمرده است. گرچه به سختی آسيب ديده، اما میتواند از يک کيت پزشکی اورژانسی برای بستن زخمش استفاده کند و بعد از کنار آمدن با وخامت شرايطش به ارزيابی آنچه بايد برای زنده ماندن انجام دهد میپردازد. ظرف مدت يک ماه ناسا از زنده ماندن وی باخبر میشود و ديری نمیپايد که امکان ارسال پيامهای ابتدایی ميسر میشود. بعد فيلم به جدال با زمان برای زنده ماندن واتنی قبل از تمام شدن آذوقه اش تبديل میشود.
اکثر فيلمهای ساخته شده درباره مريخ (که تعدادشان هم زياد است) در واقع ترکيبی از ژانرهای علمی تخيلی و وحشت يا علمی تخيلی و هيجان انگيز هستند که تاکيد کمی بر بخش «علمی تخيلی» اين معادله دارند. با توجه به اين که «مریخی» علاقهای به جنبه بهره برداری ندارد، به استثنایی در قاعده اين قبيل فيلمها تبديل شده است. در عوض خويشاوند نزديک داستانهای علمی تخيلی معروفی مانند «ماه»(Moon) ،«جاذبه»(Gravity) و «در میان ستارگان» است و به برخی درونمايههای مشابه فيلمهایی مانند «دورافتاده»(Cast Away) و «لمس خلا»(Touching the Void) میپردازد. درام «مریخی» از دل تلاش برای نمايش اين که چگونه اين کاراکتر سعی میکند تا بر انزوا غلبه کند متولد میشود. قطعاً در فيلم چالشهای فيزيکی ديده میشوند اما دشواری های روانی متقاعد کننده ترين المانهای فيلم هستند.
اگرچه مفهوم يک رابينسون کروزوئه مدرون رها شده در مريخ ممکن است چيزی شبيه يک پيشنهاد نا اميد کننده باشد، لحن فيلم هرگز به قلمرو تاريکی و افسردگی نزديک نمیشود. بدون منحرف شدن از جدی بودن شرايط، ريدلی اسکات اين فيلم را با لحظاتی کم اهميت و کمدی مناسب پيوند میزند. ويدئوژورنال‌های درون نگرانه واتنی نه تنها کارايي و نوآوری وی را نشان میدهند بلکه نشان از شوخ طبعی وی دارند. همچنين، برخی از صحنههای زمينی فيلم، در حالی که ظاهراً کمدی نيستند، اما با حسی نشاط آور ساخته شدهاند.
اين فيلم فرصت نادری برای مت ديمون بود تا دامنه استعداد خود را نشان دهد. در اين فيلم او نه يک قهرمان اکشن، نه يک نقش مکمل و نه در سايه جرج کلونی است، او در اين فيلم بازی در حد و اندازههای بازیاش در «جدامانده»( The Departed) به عنوان بهترين بازی زندگیاش ارائه میدهد. اما يک تفاوت کليدی وجود دارد: در اين فيلم او با افرادی مانند لئوناردو دی کاپريو، جک نيکلسون و مارتين شين احاطه نشده است. اين فيلم ديمون است و به سختی میتوان در تلاش او به برگرداندن واتنی به زندگی ايرادی گرفت.
ترس، دلتنگی، تنهایی، نااميدی و شادی…. همه اينها را می توان اينجا ديد. فقط يک بار واتنی تسليم نااميدی می شود و آن يک بار هم زياد طول نمیکشد. بازیهای ديگر نيز تاثيرگذار هستند، بازيگرانی مانند جسيکا چستين، کريستين ويگ، چيوتل اجيوفور و شون بين در فيلم حضور دارند اما نقششان چندان پررنگ نيست. آنها حمايت میکنند و هرگز تهديدی برای دور شدن نورافکن از روی ديمون محسوب نمیشوند. (با توجه به اين که او نقش يک فضانورد تنها افتاده را در «در میان ستارگان» بازی کرده است، چه کسی میتوانست تصور کند که او نامزد هاليوود برای ايفای اين نوع نقش باشد).
ريدلی اسکات در مقام کارگردان گزينهای است که نمیتوان از او به سادگی گذشت. گرچه به سختی می توان در کارنامه وی کار ضعيف پيدا کرد، اما فيلمهای او به خصوص در سالهای اخير ترکيبی از کارهای ضعيف و قوی بودهاند. بااين حال، وقتی که پای ژانر علمی تخيلی به ميان می‌آيد کارنامه اسکات حرف ندارد: بيگانه، بليد رانر، پروموتئوس- دو کلاسيک خوب و يک اديسه ضعيف اما متقاعد کننده. «مریخی» با موارد فوق فرق میکند اما کمتر اثرگذار نيست. اسکات از جلوههای ويژه به عنوان ابزاری برای بالا بردن تجربه استفاده میکند و نه به عنوان روشی برای تعريف آن. بسياری از جلوههای «مریخی» از تنوع عملی برخوردار هستند به طوری که از CGI در وهله اول برای ايجاد حس دگردنيایی در چشم انداز مريخی به کار رفته است. سکانسهای فضایی تقريباً به اندازه اين سکانسها در «جاذبه» خوب هستند. نسخه سه بعدی گرچه به اندازه فيلم آلفونسو کوآرون در سال ۲۰۱۳ تاثير گذار نيست، اما به نظر غيرضروری و سطحی نمیآيد. کارگردانی با ويژگیهای اسکات می تواند دست به کارهای جالبی بزند، البته وقتی که شرايطش پيش بيايد و اينجا اين شرايط رخ داده است.
«مریخی» بر اساس داستانی از اندی وير با همين نام ساخته شده است و از يک رويکرد علمی مشابه در بسياری از صحنههايش استفاده کرده است. ناسا هم در مرحله فيلمنامه و هم در طول فيلمبرداری همکاری کرده است، گرچه در فيلم مواردی وجود دارند که در آنها «مریخی» از قوانين فيزيک دور میشود اما در مجموع يکی از دقيقترين فيلمهایی است که سفر به فضا را تاکنون به تصوير کشيدهاند. اين دقت يکی از فاکتورهایی است که ديمون و اسکات را به اين پروژه جلب کرده است و ادامه مشارکت وير باعث شد که ناسا نيز وارد شود.
در اکران «مریخی»، کمپانی فاکس قرن بيستم نمای اول را در رقابت اسکار ۲۰۱۵ پخش کرد. اگرچه فيلمهای ژانر علمی تخيلی اغلب در گرماگرم فصل تابستان پخش میشود تا در بحبوحه فيلمهای جدی فصل پاييز، اما «مریخی» يک استثنا است. افرادی که مشتاق تماشای اکشنهای نفسگير و تدوين های پشت سرهم هستند شايد ممکن است ضرباهنگ اين فيلم را بيش از حد سنجيده تصور کنند. شايد نتوانند به ارزش شخصيت پردازی آن و ايجاد تنش آهسته اما انکارناپذير آن پی ببرند. اين يک فيلم علمی تخيلی برای مخاطبان ريزبين است و از اين روی تجربهای رضايتبخش محسوب میشود.
اختصاصی نقد فارسی
مترجم: محمدرضا سیلاوی
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل (از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی) بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: سایت نقد فارسی” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
نقد و بررسی فیلم به قلم ایمان عباسی
“مریخی” اسکات با نشانه رفتن یکی از سرگرم کننده ترین و روی بورس ترین موضوعات, سعی در نجات خود دارد, “مبارزه انسان در شرایط سخت برای زنده ماندن”. حتی فیلم امسال ایناریتو نیز حول همین موضوع مانور می دهد, همچنین “127 ساعت”, “جاذبه” و… بسیاری از آثار مطرح که شامل این مضمون هستند. نقطه مشترک این آثار, سرگرم کننده بودن و جذاب بودنشان در نگاه اول است. فارغ از کیفیت اثر, این چالش (مبارزه برای زندگی) همواره برای مخاطبین پرکشش بوده, اسکات نیز با علم به این موضوع وارد میدان می شود, به صورتی که تمرکز کامل اثر بر این چالش است (نحوه مبارزه کاراکتر محوری در شرایطی بسیار دشوار, برای زندگی) شاید سخت تر از چالشی که در “127 ساعت” با آن مواجه بودیم, “مردی که در سیاره ای تنها میماند!”. همچون سایر آثار در این مجموعه, این پیرنگ نیز در نگاه اول بسیار جذاب است اما اگر با دقت اثر را بررسی کنیم, به این نکته می رسیم که اسکات در “مریخی” حرف بیشتری برای گفتن ندارد, تکیه بر موضوعی جذاب, همین. فیلمساز از این بار دراماتیک و پتانسیل موجود در ایده اولیه, استفاده نکرده و به صورت سرسری و سطحی به همین ویژگی اکتفا می کند. نهایتا با یک اثر معمولی هالیوودی طرف هستیم که به هیچ وجه کاراکتری نساخته و به شدت اسیر قصه است. فیلم از اواسط ماموریت یک تیم تحقیقاتی در مریخ کار خود را شروع میکند, فردی که قرار است در فیلم نقشی محوری داشته باشد -مارک- با مانور بیشتر قابل تشخیص است, در ابتدا از آن تیپ های مثبت شیفته علم معرفی می شود که گویا خورده رابطه احساسی نیز با فرمانده ماموریت دارد, ناگهان طوفان شده و “مارک” ناپدید می شود, سایر اعضا نیز از سر ناچاری مجبور به رها کردن او می شوند, فرمانده سخت تر از او دل می کند که این گمانه اولیه برای وجود رابطه میان آن دو را قوی تر میکند. به هر روی با جلوه های ویژه نه چندان جالب و ضرب آهنگی به شدت بالا در حدود 10 دقیقه ما به وسط یک ماموریت پرتاب می شویم و سپس نابودی ماموریت و تنها ماندن یکی از افراد را شاهدیم, فردی که قرار است در ادامه با او همراه باشیم, استارت چندان جالبی نیست …
مارک تنها در ایستگاه فضایی, بی آنکه کسی از زنده بودن او خبر داشته باشد, با کوچکترین کور سوی امید باید برای زنده ماندن تلاش کند, اینجسات که خلاقیت و هنر فیلمساز در بهره گیری از این موقعیت دراماتیک مشخص می شود, کاراکتر محوری شروع به فیلم گرفتن از خود و درد و دل کردن با آن میکند, کاری که در ادامه نیز شاهد آن هستیم, این فرمول با رگه های مستند گونه به نوعی به همذات پنداری با کاراکتر اصلی کمک میکند, حس میشود که کاراکتر قصه در حال صحبت با ماست, فرمولی که در صورت پرداخت درست کاراکتر, به یک ارتباط حسی درست با او منتج می شود, اتفاقی که به عنوان مثال در “127 ساعت” افتاد, در “مریخی” اما فیلمساز کوچکترین تلاشی برای معرفی کاراکترش به ما نمی کند, “مارک” کیست؟ او میتواند هرکسی باشد! در واقع در این اثر ما صرفا با یک انسان به مفهوم عام طرف هستیم که در حال مبارزه برای زنده ماندن است, اینکه این انسان کیست؟ چه انگیزه ها و افکاری دارد؟ درونش چه میگذرد؟ برای ما مبهم می ماند, او برای ما یک انسان غریبه و عام باقی می ماند و به همین جهت فیلم را محدود در ایده اولیه میدانم, حتی زمانی که با فرمانده اش به صورت خصوصی صحبت میکند و از رابطه اش با پدر و مادر و خانواده اش می گوید نیز همه چیز عام است, به دیالوگ ها توجه کنید: “بهشون بگو ازشون ممنونم که پدر و مادرم بودن و خیلی دوستشون دارم …” هیچ رابطه خاصی تصویر نمیشود, حتی رابطه صمیمانه اش با فرمانده نیز الکن است, برای چه این دو با هم رابطه نزدیکی دارند؟ حتی در ابتدای تنهایی “مارک” در ایستگاه فضایی نیز می بینیم که وسایل فرمانده را جمع کرده و وسواس و علاقه خاصی نسبت به او دارد, اما فرمانده داستان ما, خود ازدواج کرده و در نهایت نیز او را در آغوش همسرش داریم, رابطه ای مبهم که بی سر و ته تصویر می شود و بی سر و ته تر رها می شود!
شاید بشود گفت برای فیلم مهم نیست که چه کسی قرار است به چالش کشیده شود, بلکه این چالش است که مهم است.
در روایت موازی وضع از این نیز وخیم تر است, به صورت همزمان تلاش مسئولین را برای برقراری ارتباط و نجات “مارک” شاهد هستیم, این بخش از کار پر از تیپ و حتی ماقبل آن است! تیپ های متعددی از گوشه و کنار با یک اعلامیه که نام و جایگاهشان را مشخص می کند, بی سر و ته وارد کار شده و گوشه ای از آن را می گیرند, آدم هایی که برای مخاطب به همان اعلامیه ها محدود می شوند بی آنکه پرداخت مستقلی داشته باشند, پس نگرانی هایشان, حس هایشان, روابطشان, مانور هایی که دوربین روی آن ها میدهد و قصد دارد درام شکل دهد, همگی سطحی و کار نشده است! تنها تیپ مشخصی که مقداری شناسنامه دارد, رئیس ناسا, تیپی محافظه کار است که از رسانه ها و مردم هراس داشته و به اصطلاح آبرو برایش از هرچیز مهمتر است که باز هم به ابهاماتی می رسیم, آنقدر بر این ویژگی ها فوکوس میشود که مخاطب در اواسط حس می کند او “مارک” را مرده میخواهد! در ادامه اما می بینیم که پیگیر زنده نگه داشتنش است و در نهایت مخاطب با سردرگمی به لبخند رضایتش هنگام نجات “مارک” می رسد! یا آن سیاه پوست به اصطلاح نابغه که همه ی حضورش در فیلم شاید 10 دقیقه باشد! گویا فیلمساز هرجا که گیر می کند, تیپی ساخته و برای حل مشکل وارد اثر می کند و سپس او را از داستان حذف می کند. “مریخی” اسکات در حد این ایده باقی می ماند “تلاش سرگرم کننده انسان برای بقا” همین.
اختصاصی نقد فارسی
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل (از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی) بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: سایت نقد فارسی” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
190
دیدگاه بگذارید
اوووووه……ببین چه خبره.حدس میزدم این دعواها سر فیلم های نولان و اسکات بشه.ولی خب به حرفام گوش کنید: اولا مقایسه ی نولان و اسکات احمقانست یه نفر اون پایین حرف قشنگی زد:اگه ریدلی اسکات نبود که فیلمای شاهکاری مثل بیگانگان و بلید رانر رو بسازه الان فیلمسازایی مثل نولان به وجود نمیومدن.این یه حقیقتیه که نمیشه کتمان کرد. دوما اگه اسکار به فیلمهای نولان توجه نمیکنه بی دلیل نیست.فیلمهای نولان متظاهرانست.نولان تو فیلماش بیشتر سعی میکنه خودشو نشون بده تا مفهومی برسونه و میخواد قدرت کارگردانی و استعداد خودشو به رخ بکشه و خودنمایی کنه.اکادمی اسکار از این دست فیلمها… ادامه »
مریخی هر چی که باشه ، از فیلم نولان بهتره و خواهشا برای مقایسه ی نولان و اسکات از آی ام دی بی مثال نزنید . همین آی ام دی بی فیلمهایی رو بشون بالای هشت داده که آدموهنده اش میگیره . من خودک یک طرفدار نولانم و عاشق سه گانه ی بتمن و تعقیب و ممنتو و پرستیژ هستم . اینسپشن به نظرم متوسطه و میان ستاره ای بد . اسکات هم فیلم بد زیاد داره ولی بسیار هم فیلم قوی داره . مقایسه ی نولان با اسکات به نظرم شوخیه . مثل اینه که بگی بتمن بهتره یا… ادامه »
Syn_gh18: اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و… ادامه »
Hossein7mg: اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و… ادامه »
اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و فضای… ادامه »
مریخی فیلم بسیار خوب و جذابی بود . شاهکار نبود ولی واقعا قشنگ بود . فیلم در مورد بقا بود و بازی دیمون و فیلمبرداری و فضاسازی اسکات فوف العاده بود . فیلم بینهایت سرگرم کننده اس . فیلم اشکالاتی هم داره به نظرم اما این اشکالات کم باعث از بین رفتن جذابیت فیلم نمیشه . فیلم گنده گویی و فلسفه بافی نکرد و میشه گفت اندازه ای که ادعا داره حرف میزنه و این یعنی یک فیلم خوب . نمره ی من به شخصه به این فیلم ۸ از ۱۰ هست . فیلم جذاب ، سرگرم کننده و خوش… ادامه »
اق جوکر: Hossein7mg: اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای… ادامه »
اق جوکر: Hossein7mg: اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای… ادامه »
اق جوکر: Hossein7mg: اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای… ادامه »
Hossein7mg: اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و… ادامه »
خیلی ساده و قابل پیش بینی بود… کاملا مشخص بود مت دیمون توسط سفینه خودش نجات پیدا میکنه
اق جوکر: hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و فضای… ادامه »
hossein7mg:این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و فضای دارک تر… ادامه »
١ سال تلاش براى نجات یک نفر برابر است با ٣ ثانیه قتل عام ٢۴٠ هزار بیگناه ژاپنى!
… 😐
این فیلم در واقع سومین فیلم در ژانر فضانوردی در ۳ سال اخیر بود. واقعن بعد از دیدن فیلم فهمیدم در حق کریس نولان ناحقی شده چتور گراویتی و مریخی این همه نامزد اسکار شدند و فیلم بین ستاره ای کمتر مورد توجه آکادمی قرار گرفت. تخیل این فیلم بسیار بیشتر از بین ستاره ای بود ب طوری که برای هر مشکل محال یه راه حل ساده پیدا می کرد چقد فضای این فیلم white بود چقد کمدی بود اصن .. مت دیمون سوپرمن شده بوده.حتی زندگیش راحتتتر از زمین بود در فیلم گراویتی ساندتراکهای بهتر و فضای دارک تر… ادامه »
برجام:خاری دلواپسان: Skyboy: rooney: skyboy:این فیلم منو نسبت به بین ستاره ای نولان کمتر درگیر کرد ولی بیشتر گیج شدم! انواع اصطلاحات و محاسبات علمی به گونه ای بود که مجبور به فشار دگمه پوز بودم تا بلکه ازشون سر دربیارم! اما مفاهیم فیلم نولان حداقل واسه من قابل هضم تر بود میگن سینما رو سیاسی نکنین اما امریکایی هایی که واسه نجات جون هموطنشون این جوری به تکاپو میافتن خوب بود به کشته شدن ادمایی که به دست هم پیماناشون ثبت میشد هم این قدر موضع دلسوزانه داشتن تو رو به خدا….تو رو به جون عزیزت….تو رو به هرچی… ادامه »
آقایون ,استادا جون هر کی که دوست دارین ولش کنین این بحثا رو… یه مقدار برین بالا تر ببینین مطلبی که دارین زیرش کامنت میزارین درباره ی چیه…به خدا اسم سایت نقد فارسیه ,صفحه مربوط به فیلم مریخیه,اصن چه نیازی هست درباره ی فلسطین و اسرائیل توی نقد فیلم بحث شه … اونم همچین فیلمی… اگه کسی فکر میکنه این فیلما ضد ایران و ضد اسلام و از این چیزاست,نه فیلم رو نگاه کنه ,نه بیاد اینجا نظر بده.از بقیه هم خواهش میکنم اگه دیدین یه نفر میاد فیلم رو به اینجور مسائل ربط میده شما اصن جوابشو ندین…راستی نظرتون… ادامه »
Skyboy: rooney: skyboy:این فیلم منو نسبت به بین ستاره ای نولان کمتر درگیر کرد ولی بیشتر گیج شدم! انواع اصطلاحات و محاسبات علمی به گونه ای بود که مجبور به فشار دگمه پوز بودم تا بلکه ازشون سر دربیارم! اما مفاهیم فیلم نولان حداقل واسه من قابل هضم تر بود میگن سینما رو سیاسی نکنین اما امریکایی هایی که واسه نجات جون هموطنشون این جوری به تکاپو میافتن خوب بود به کشته شدن ادمایی که به دست هم پیماناشون ثبت میشد هم این قدر موضع دلسوزانه داشتن تو رو به خدا….تو رو به جون عزیزت….تو رو به هرچی که میپرستی… ادامه »
Skyboy: rooney: skyboy:این فیلم منو نسبت به بین ستاره ای نولان کمتر درگیر کرد ولی بیشتر گیج شدم! انواع اصطلاحات و محاسبات علمی به گونه ای بود که مجبور به فشار دگمه پوز بودم تا بلکه ازشون سر دربیارم! اما مفاهیم فیلم نولان حداقل واسه من قابل هضم تر بود میگن سینما رو سیاسی نکنین اما امریکایی هایی که واسه نجات جون هموطنشون این جوری به تکاپو میافتن خوب بود به کشته شدن ادمایی که به دست هم پیماناشون ثبت میشد هم این قدر موضع دلسوزانه داشتن تو رو به خدا….تو رو به جون عزیزت….تو رو به هرچی که میپرستی… ادامه »
rooney: skyboy:این فیلم منو نسبت به بین ستاره ای نولان کمتر درگیر کرد ولی بیشتر گیج شدم! انواع اصطلاحات و محاسبات علمی به گونه ای بود که مجبور به فشار دگمه پوز بودم تا بلکه ازشون سر دربیارم! اما مفاهیم فیلم نولان حداقل واسه من قابل هضم تر بود میگن سینما رو سیاسی نکنین اما امریکایی هایی که واسه نجات جون هموطنشون این جوری به تکاپو میافتن خوب بود به کشته شدن ادمایی که به دست هم پیماناشون ثبت میشد هم این قدر موضع دلسوزانه داشتن تو رو به خدا….تو رو به جون عزیزت….تو رو به هرچی که میپرستی و… ادامه »
skyboy:این فیلم منو نسبت به بین ستاره ای نولان کمتر درگیر کرد ولی بیشتر گیج شدم! انواع اصطلاحات و محاسبات علمی به گونه ای بود که مجبور به فشار دگمه پوز بودم تا بلکه ازشون سر دربیارم! اما مفاهیم فیلم نولان حداقل واسه من قابل هضم تر بود میگن سینما رو سیاسی نکنین اما امریکایی هایی که واسه نجات جون هموطنشون این جوری به تکاپو میافتن خوب بود به کشته شدن ادمایی که به دست هم پیماناشون ثبت میشد هم این قدر موضع دلسوزانه داشتن تو رو به خدا….تو رو به جون عزیزت….تو رو به هرچی که میپرستی و معتقدی……ول… ادامه »
فیلم به شدت زیبایی بود.خیلی خوش ساخت و با مفهوم و نگرش و واقع بینانه بود.بالاخره ریدلی اسکات دوباره به اوج برگشت و به همه ثابت کرد که هنوز پیر نشده و پدر سینمای علمی-تخیلیه.فیلم واقعا منو جذب خودش کرد.به نظر من از فیلم بین ستاره ای نولان بسیار واقع گرایانه تر و بهتر بود.همه چیز این فیلم عالی بود.
این فیلم منو نسبت به بین ستاره ای نولان کمتر درگیر کرد ولی بیشتر گیج شدم!
انواع اصطلاحات و محاسبات علمی به گونه ای بود که مجبور به فشار دگمه پوز بودم تا بلکه ازشون سر دربیارم!
اما مفاهیم فیلم نولان حداقل واسه من قابل هضم تر بود
میگن سینما رو سیاسی نکنین اما امریکایی هایی که واسه نجات جون هموطنشون این جوری به تکاپو میافتن خوب بود به کشته شدن ادمایی که به دست هم پیماناشون ثبت میشد هم این قدر موضع دلسوزانه داشتن
Lنقدی بر فیلم مریخی : ((آیا اسکات به همراه فضانوردش,باردیگر به زمین باز میگردد؟)) این فیلم ویژگی های خوبی دارد که در جاهای مختلف توسط افراد مختلف بیان شده. فیلمی شبیه به فیلم جاذبه و البته به نظر من , حتی کمی بهتر از آن. با بازی مت دیمن که طبق معمول از بقیه دور افتاده و جداشده و کل شخصیت های فیلم باید او را نجات دهند(مشابه نقش او در سرباز رایان و بین ستاره ای و حتی هویت بورن) سوالی که بعد از دیدن فیلم برای من پیش اومد این بود: که آیا با فیلمی رو به رو… ادامه »
سلام.
البته همیشه هم تو تاریخی موفق نیست.مثلا فیلم حضرت موسی که با هیچ کدوم از کتب الهی سازگاری نداره رو همسن اسکات ساخته.مردم دنیا هم نا,اضی بودند.
فیلم تا وسطش دیدم.پرده ای بود،بعد ازفیلم مضخرف اکسودوس وفیلم متوسط کنسلور ،این ی اثر قابل توجهه
Invoker:امیدوارم مثل فیلم نولان نباشه چون واقعا ضعیف بود ، یک ساعت اول که درحد سیندرلا بود(به قول فراستی) ، وسطاش یه جاهایی بود که اصلا با عقل جور در نمیومد،اخرشم من ***یدم اون رباته از کجا مسئله جاذبه به اون سختی رو حل کرد و اون مسئله طولانی چطور با یه مورس ساده تو ساعت دختره جا شد 😆 فقط ۲ تا سکانس خوب داشت یکی پشت کتابخونه گریه میکرد و یکی هم اخرش که با دختر پیرش روبرو میشه… اوه اوه ، -۱۹ !!! اصلا خیلی فیلم خوبی بود Inter… باید همه اسکارا رو میگرفت ، واقعا نامردی… ادامه »
ریدلی اسکات در ژانر [b]حماسی تاریخی[/b] و ژانر [b]علمی تخیلی[/b] عالی هست
لایک داره 😀
*** چیه ؟! اون نفهمیدم بود ، اگه باز *** شد به جاش میگم ندونستم مثلا 😆
امیدوارم مثل فیلم نولان نباشه چون واقعا ضعیف بود ، یک ساعت اول که درحد سیندرلا بود(به قول فراستی) ، وسطاش یه جاهایی بود که اصلا با عقل جور در نمیومد،اخرشم من نفهمیدم اون رباته از کجا مسئله جاذبه به اون سختی رو حل کرد و اون مسئله طولانی چطور با یه مورس ساده تو ساعت دختره جا شد 😆
فقط ۲ تا سکانس خوب داشت یکی پشت کتابخونه گریه میکرد و یکی هم اخرش که با دختر پیرش روبرو میشه…
این فیلم کتابش ترجمه شده، من دارم الان کتابش رو میخونم تا بعدا با دیدن فیلمش هم لذش دو چندان بشه..خوب چون حالا حالا ها نمیشه منتظر این فیلم بود پس رفتم سراغ کتابش
مریخی- ترجمه حسین شهرابی- نشر تندیس
عجب اتفاقاتی براش افتاده، حتما بخونیدش
وای خدا یعنی دارم خواب میبینم ؟ برادینلی بالاخره یه نمره بالای ۷٫۵ داد پس معلومه باس شاهکار باشه حتما باید ببینمش
عاشق فیلم های هستم که طرف تنهای زندگی میکنه
نقد Peter Bradshaw برای bridge of spies رو لطفا ترجمه بفرمایید
به نظر میرسه تکلیف اسکار از حالا معلومه دیگه
این فیلم تو بخش جلوه های ویژه جایزه میگیره
فیلمه اسپیلبرگ شاید فیلمنانه یا بازیگری
تارانتینو طبق معمول توی بازیگری
و بقیه جوایز میرسه به فیلم ایناریتو
یا همون revenant
تریلر جدیدی که از این فیلم اومده رو ببینید
بهترین تریلریه که توی عمرم دیدم
با تشکر از ترجمه.فیلم خیلی خوبی شده متاش ۸۱ شده فعلا هم نمرش در imdb با ۴۳ هزار رای ۸٫۱ شده نشون دهنده اینه که دود از کنده بلند میشه!
داستانش تا حدی به فیلم جاذبه شباهت داره.
اسکار برای گلادیاتور حق مسلم ریدلی اسکات بود که از او دریغ شد حالا و در هشتاد سالگی بعید هست که فرصتی برای دریافت اسکار کارگردانی پیدا کند. چگونه توانستند اسکار را برای گلادیاتور به اسکات ندهند در حالی که خود فیلم برنده بهترین فیلم سال شد.
اسکات کبیر آثار سترگ و بی همتایی خلق کرده : بلید رانر و بیگانه و تلما و لوییز و گلادیاتور و گنگستر امریکایی و سقوط شاهین سیاه و… اسطوره ساز بزرگ عصر ماست .سبک بصری منحصر به فرد اسکات امضای کاریش پای فبلماشه. مرجع خیلی از کارگردانهاس : کریس نولان و کاترین بیگلو و انتوان فوکوا . . . این درام فضایی هم رفت به تالار ساخته هاش کس که سه بار نامزد اسکار شده و در هر سه دوره فیلمهایی که اسکار و گرفتن بی شک از فیلمهاش قویتر نبودن امیدوارم اسکار افتخار قرار گرفتن در دستان اسکات و… ادامه »
بازگشت قدرتمند ریدلی اسکات بعد از مدتها