Little Fockers (فوکرهای کوچک)

• 2010
• آمریکا
• عاشقانه, کمدی
• 98 دقیقه
• انگلیسی
• PG-13

داستان این فیلم متمرکز است بر تصمیم جدید جک مبنی بر انتخاب جرج به عنوان پدر خوانده آینده خانواده! جک برای اطمینان از اینکه جرج لیاقت ایت عنوان را دارد سعی می کند که از همه کارهای جرج سر در بیاورد، جاسوسی او را بکنید و در همه کارهایش دخالت کند. این تحقی

نقد و بررسی فیلم به قلم James Berardinelli (جیمز براردینِلی)

نمره 5 از 10

نقد و بررسی کامل فیلم

تماشای “فوکرهای کوچک” تجربه ای ناراحت کننده است. به ندرت پیش می آید که تماشای یک فیلم کمدی برای ما ناراحتی عظیمی به دنبال داشته باشد. قبول دارم که فیلم چند بار من را به خنده وا داشت و علاوه بر آن قبول دارم که تماشای “فوکرهای کوچک” بسیار قابل تحمل تر و بهتر ار فیلم های قبلی این مجموعه بود، ولی تمام اینها باعث نمی شود تا احساس اصلی من نسبت به این فیلم تغییری کند. شاید بتوان به “فوکر های کوچک” لقب نا امید کننده ترین فیلم فصل تعطیلات را داد.  تمام این نا امیدی درباره کسی نیست جز رابرت دنیرو. به نظر می آید رابرت دنیرویی که ما می شناختیم این کسی نیست که می بینیم. زمانی او به عنوان بزرگترین بازیگر زنده جهان سینما شناخته می شد. این لقب برای زمانی بود که او هنوز بازی در کمدی های آبکی را شروع نکرده بود. مدت زیادی طول نکشید تا ارزش و عظمت دنیزو به زیر کشیده شد. حالا دیگر مثل “لیام نیلسن” برای دنیرو هم غیر ممکن است تا مثل گذشته جدی گرفته شود. با فیلم قبلی دنیرو باز این امید برای ما زنده شد که باز هم ممکن است دنیرو برگردد ولی با این فیلم، همه چیز خراب شد. با این فیلم دوران  جدیدی برای دنیرو شروع می شود، او به درجه ای از پسرفت و خجالت رسیده و چنان در ورطه سقوط افتاده که من هیچ وقت فکرش را هم نمیکردم. با مشاهده سومین فیلم دنیرو در نقش پدری روانی با نام جک بیرنز در مجموعه فیلم های فوکرها، من واقعا خجالت می کشم که لحظه ای به این موضوع فکر هم بکنم که او بازیگری بوده که در فیلم هایی همچون”راننده تاکسی”، “گاو خشمگین” و “پدر خوانده” در بالاترین سطح ممکنه هنرنمایی کرده.  شاید آن رابرت دنیرو دیگر مرده باشد. تمام چیزی که از او باقی مانده صورت پف کرده و مغرورش است.

در “فوکرهای کوچک” باز هم نبردها و جنگ های بین جورج فوکر (با بازی بن استیلر)، “پم” همسر جرج (با بازی تری پولو) و پدر کوفتی پم یعنی جک(رابرت دنیرو) تکرار می شود. علاوه بر این بازیگران در این قسمت  شاهد حضور  عشق قدیمی و گدشته “پم” با نام کوین(اون ویلسن) و همسر جک، دایانا نیز خواهیم بود. علاوه بر اینها والدین جرج، یعنی برنی(داستین هافمن) و رز(باربارا استریسند) هم به مدت کوتاهی در فیلم حضور پیدا می کنند. شخصیت جدید این فیلم ماموری از کمپانی فروش دارو با نام اندی گارسیا (با بازی جسیکا آلبا) است که برای فروش دارویی جهت تحریک قوه جنسی مردان آمده است! داستان ضعیف و آبکی این فیلم متمرکز است بر تصمیم جدید جک مبنی بر انتخاب جرج به عنوان پدر خوانده آینده خانواده!  جک برای اطمینان از اینکه جرج لیاقت ایت عنوان را دارد سعی می کند که از همه کارهای جرج سر در بیاورد، جاسوسی او را بکنید و در همه کارهایش دخالت کند.  این تحقیقات باعث می شود تا جک کشف کند که جرج روابطی عاطفی و نه چندان عادی با اندی(جسیکا آلبا) دارد و همین باعث خشم و عصبانیت جک می شود. در نتیجه خشم و دشمنی پنهان این دو با، هم تبدیل می شود به جنگی تمام عیار.

کارگردان این فیلم “پل ویتز” است که جانشین کارگردان فیلم های قبلی، “جی راچ” شده است. او تمام تلاش خود را به کار بسته که تا آنجا که ممکن است در موقعیت ها و صحنه های مختلف، این فیلم را از طنز و شوخی های خنده دار پر بکند. اما باید بگویم اگر با این امید این فیلم را می بینید که از اول تا آخر آن بخندید قطعا نا امید خواهید شد. فیلم این فرصت را برای طرفداران طنز از هر نوع سلیقه ای، چه از نوع آبکی آن و چه از نوع روشن بینانه آن فراهم می کند تا بخندند ولی توصیه می کنم انتظارتان را زیاد هم بالا نبرید. کسانی که به تحریک شدن جنسی پنج ساعت و نیمه دنیرو می خندد، احتمالا تقلید فیلم از فیلم “آرواره های کوسه” برایشان هیجان آور نخواهد بود و بالعکس. کمدی بزن و در روی فیلم فاقد هرگونه عمق و طرحی منطقی و همچنین شخصیت پردازی مناسب می باشد. مشکل اصلی “فوکر های کوچک” این است که بیشتر بار طنز آن قبلا در قسمت اول این مجموعه یعنی ملاقات با والدین تکرار شده است. بعد از آن “ملاقات با فوکر ها” بود که این شوخی ها را در خود مخلوط کرد. مثل اینکه اکنون نوبت “فاکر های کوچک” است تا هت ریک کند! تنها عنصر جدید این فیلم نسبت به فیلم های گذشته حضور جسیکا آلبا است که به جز چند خنده پوچ و نگاه خیره ناشی از صحنه های تحریک کننده او در فیلم  چیزی دیگری به “فاکر های کوچک” اضافه نمی کند.

چیز زیادی برای گفتن درباره “فاکر های کوچک” وجود ندارد. این فیلم همانی است که هست! نه بیشتر. این فیلم می تواند غذایی خوب باشد برای طرفداران کمدی های کم ارزش تر و پر اتفاق و آنهایی که دوست دارند چهره های آشنای خودشان را در حال انجام کارهای تکراری خود در دو قسمت  پیشین ببینند. اگر چه فیلم پر است از شوخی های جنسی، ولی این شوخی ها آن قدری جدی نیستند تا فیلم برای دیدن بچه هایی کمی بزرگ تر مناسب نباشد و در عوض شاید بعضی اوقات فیلم برای آنها جذاب هم به نظر برسد. تا زمانی که این فیلم و فیلم های قبلی این مجموعه خوب می فروشند دلیلی برای پایان دادن به فاکر ها وجود ندارد. با نمایش این فیلم کمپانی یونیورسال می تواند مطمئن باشد که حداقل مخارج و سرمایه صرف شده آن برایش جبران خواهد شد (یا حتی بسیار بیشتر) و تمام عوامل فیلم می توانند منتظر چک های خود با ارقام زیبایش باشند. “فاکر های کوچک” می تواند پیشنهادی خوب برای همه باشد، البته به جز علاقه مندانی که به امید دیدن فیلمی اورجینال و طنزی جدی و نه طنزی بازیافت شده از زباله های این ژانر هر از چند گاهی به سینما می روند.

مترجم : مهدی افشارها

کاری از گروه نقد فارسی

هر گونه کپی برداری از این مطلب بدون ذکر دقیق منبع : سایت نقد فارسی مخالف قانون بوده و مدیریت سایت هیچ گونه رضایتی در این مورد ندارد و شرعا حرام میباشد.